Podaj łapę. Twój przyjaciel Pies w wiejskim obejściu.

Pies na wsi to istotny towarzysz. Jego rola nie ogranicza się tylko i wyłącznie do pilnowania domostwa. Żeby był naszym przyjacielem powinniśmy z nim spędzać jak najwięcej chwil. Najważniejsze są spacery, to właśnie wtedy buduje się więź między podopiecznym czworonogiem i jego właścicielem.

Pierwsze spacery

Zanim spacery z Twoim psem staną się przyjemnością dla psa i właściciela, trzeba włożyć trochę wysiłku, by pokazać psu, jak mają one wyglądać. Na początku trzeba mieć psa zawsze pod kontrolą. Miejsce na spacer musi być bezpieczne, z dala od ruchliwej ulicy. Nie wybierajmy się na początku do najbliższego parku, gdzie jest mnóstwo psów, dzieci i innych osób, które będą zainteresowane poznaniem Twojego nowego przyjaciela. Do obroży (zwykłej, gładkiej obroży!) przyczep długą linkę, która swobodnie może wlec się po ziemi za psem. Gdyby pies postanowił gdzieś odbiec od Ciebie zawsze można go zatrzymać stając nogą na lince. Pies musi być stale pod kontrolą, bo to zapewnia mu bezpieczeństwo. W kieszeni trzeba mieć przygotowane smakołyki. Może to być coś ekstra super pysznego (pierś z kurczaka, żołądki kurze, ciasteczka wątróbkowe…).

Najważniejsze abyście się nawzajem rozumieli.

Gdy przywołasz psa, natychmiast go pochwal i daj mu smakołyk. Tą czynność należy powtarzać jak najczęściej, żeby uwarunkować przywołanie i imię psa. Jeśli pies ma tendencję do ciągnięcia na smyczy, to kup mu halter (obrożę uzdową) odpowiedniego rozmiaru i zacznij jej używać. NIGDY nie stosuj kolczatki, łańcuszka zaciskowego czy innych podobnych narzędzi. Takie wynalazki będą sprawiały psu ból i są świadectwem Twojej nieudolności w szkoleniu. Jeśli już musisz kogoś ukarać – to siebie. Jeśli pies robi coś nie tak, jak tego oczekujesz to znaczy, że nie zbyt dokładnie przekazałeś mu co i jak powinien robić. Nie jest to jego wina, lecz Twoja. Przemyśl jeszcze raz Twoje postępowanie i spróbuj w inny sposób uzyskać od psa to, czego od niego oczekujesz.

Tworzymy rytuał

Ponieważ większość dnia pies przebywa w domu, należy także ustalić – najlepiej od samego początku – zasady jakie są przestrzegane w Waszym domu: stwórz rytuały dla psa i całej rodziny. Pies jest zwierzęciem uwielbiającym zachowania rytualne. Jeśli od początku wie, że na kanapę w salonie się nie wchodzi, że smycz wisi w przedpokoju, że po powrocie do domu wyciera się łapki – to będzie bardzo szczęśliwym psem pod Twoim dachem. Poproś wszystkich domowników, żeby postępowali z psem według stałych zasad, które sobie ustalicie. Jeśli nie chcesz, żeby pies np. żebrał przy stole – nie pozwalaj mu ćwiczyć się w takim zachowaniu. Pierwsze dwa tygodnie psa w nowym domu to okres adaptacji, w którym warto ustalić zasady. Potem, gdy poczuje się pewniej w nowym domu, mogą pojawić się zachowania, które będą reminiscencjami dawnego życia, a które niekoniecznie będą się Tobie podobać. Jeśli zbudujesz mocną więź z psem – większość tych niepożądanych zachowań uda się zastąpić innymi.

Niekiedy spotykanym problemem po adopcji psa może być problem z samotnością. Wiele psów schroniskowych nie lubi samotności. Źle znosi oddzielenie od właściciela i wykazuje albo tendencję do niszczenia różnych rzeczy, co jest przejawem frustracji, albo też wyje godzinami, co doprowadza sąsiadów do furii. Dlatego dobrze by było, gdyby pies podczas nieobecności właściciela miał swoje bezpieczne miejsce, w którym może spokojnie przebywać. Najlepszym wyjściem jest nauczenie psa wchodzenia do klatki, która kojarzy się mu z norką i w której nie ma zbyt wielkiej możliwości ruchu. W klatce można tylko leżeć i odpoczywać. Wiele psów przystosowanych do klatki wybierają jako idealne miejsce, gdy w domu dzieje się coś nieoczekiwanego, pojawiają się goście lub gdy zabieramy psa w obce dla niego miejsce. Klatkę można spakować i wziąć ze sobą. Pies będzie się czuł doskonale mogąc leżeć w miejscu, które zna i które jest jego azylem. Oczywiście klatka musi być odpowiedniej wielkości, dostosowanej do wielkości psa, żeby miał w niej swobodę ruchu.

Cel – będę MĄDRYM PRZEWODNIKIEM

Każdy z nas lubi jak wszystko nam wychodzi i w pracy i w życiu zawodowym. Niestety nie na wszystko mamy tak duży wpływ, jak na dobre i mądre wychowanie naszego psa – nawet kilkuletniego. Postaw sobie za cel zostanie mądrym przewodnikiem w swoim rodzinnym stadzie, do którego zaprosiłeś nowego członka w postaci psa. W dobie internetu nie jest trudno trafić na grupy dyskusyjne czy informacje, które pomogą Ci w dobrym ułożeniu relacji z Twoim psem. Szczególnie warte polecenia są strony internetowe i grupy, gdzie ludzie dzielą się doświadczeniami na temat pozytywnego szkolenia psów, klikera, metod wzmocnienia pozytywnego, psich sportów… Nawet jeśli mieszkasz na końcu świata – nie musisz wszystkich problemów rozwiązywać sam. Być może ktoś już poradził sobie z podobnym problemem i może poradzić Ci kontakt z dobrym specjalistą, lub zasugerować jakieś rozwiązania. W wyborze metod postępowania ze swoim psem kieruj się własnym sercem i intuicją wspartą doświadczeniem i badaniami naukowymi na temat zachowania psa i jego rozwoju. Im więcej będziesz wiedział – tym lepszym będziesz przewodnikiem swojego psa i tym lepiej będzie układało się Wasze wspólne życie. POWODZENIA!